„Siedź cicho!”

„Nie wychylaj się…”

„Nie podważaj autorytetów”

„Jeśli tworzysz coś wartościowego, to ludzie sami Cię znajdą…”

„Jak możesz mówić o swoich sukcesach, osiągnięciach, talentach – tak nie wypada!”

„Trzeba być skromną.”

„Jak to masz inne zdanie, niż Twoje najbliższe otoczenie?!”

„Nawet nie próbuj się tym z kimś dzielić, bo z pewnością tego pożałujesz”

„Doświadczasz hejtu? Moja Droga, trzeba było grzecznie siedzieć w kąciku, a nie wychodzić przed szereg – sama się prosiłaś!”

Aż mam ciarki na plecach i czuję węzeł zaciskający się w brzuchu, gdy piszę te słowa. A to niestety zaledwie mały wycinek tego, co słyszałyśmy w naszym życiu i co nadal słyszymy – jednak teraz, już jako dorosłe, nie tylko od innych, ale także od siebie samych ☹

Nasz wewnętrzny krytyk mówi często do nas głosami ważnych dla nas osób. Co więcej, przez większość naszego życia wyszukiwał wokół potwierdzenia dla tego, co słyszał od swoich autorytetów – i niestety wiele takich potwierdzeń znalazł…

Byłyśmy nagradzane za ugodowość, posłuszeństwo, przytakiwanie…

No i co z tego? Może ktoś zapyta. A no dużo…

W mojej pracy codziennie spotykam na sesjach indywidualnych i w grupach warsztatowych fantastyczne, mądre, kochające, błyskotliwe kobiety, które siedzą cicho, choć ich serca płoną z tęsknoty za tym, co dla nich ważne…

Kobiety, które stale poświęcają się dla innych, bo tak należy…

Kobiety, którym często trudno jest nawet określić, jakie są ich potrzeby i wartości, które nie mają pojęcia gdzie, a przede wszystkim jak, stawiać granice…

Kobiety, które, choć mają tak wiele wartościowego do powiedzenia, trzymają usta zamknięte, bo ktoś poczuje się urażony, bo ją oceni, a może odrzuci…

Nadal, co jakiś czas, spotykam tę kobietę także w moim lustrze…❤

Bo droga do odbudowywania swojego głębokiego i zdrowego poczucia własnej wartości, szacunku do tego, co w nas woła, umiejętności stawiania granic i prawdziwego pokochania siebie, to długa podróż ❤

Ale to także ważna i piękna przygoda ❤ Jak powolny powrót do domu – do spokoju i zaufania do siebie ❤

Ja swój plecak podróżniczki włożyłam na plecy lata temu 😊 Z ekscytacją podróżuję przez góry, lasy, rozległe polany i tereny bagniste. Czasem pada deszcz, czasem świeci słońce, czasem okrutnie wieje w twarz, by potem niespodziewanie pojawiła się tęcza 🌈❤

Cieszę się, że coraz więcej z nas odkrywa w sobie tę – czasami zarośniętą chwastami, ale cierpliwie czekającą na nas – ścieżkę prowadzącą do siebie samej ❤

Uwielbiam towarzyszyć Wam na kolejnych etapach odgruzowywania, pielenia, przekopywania, ale też podlewania i użyźniania Waszych ścieżek, a w końcu i odnalezionych w środku ogrodów ❤

Jesteś ważna ❤ Twój głos jest ważny ❤ I Twoje wartości i potrzeby ❤

I wiesz co?

Nie przyszłaś na ten świat po to, by zadowalać innych…

A po co?

Ja mogę nie znać odpowiedzi, ale Twoje serce zna ją na pewno ❤❤❤

Artykuły, do przeczytania których chciałabym Cię również zaprosić…